W kwietniowym numerze, opisującego relacje sztuki i biznesu magazynu Art & Business
– nr 4/2015 (245), ukazał się artykuł poświęcony sylwetce artysty
malarza Eugeniusza Gerlacha. Artykuł nosi tytuł KOLOREM W RZECZYWISTOŚĆ.
Na czterech stronach artykułu [strony: 72-75] znajdziemy całostronicową
fotografię artysty, wykonaną w jego pracowni malarskiej (znajdującej
się w Krakowie), reprodukcje trzech obrazów, które pokazane zostaną na
wystawie MUZYCZNE INSPIRACJE (maj 2015 – CK Zamek, Poznań) oraz tekst
przybliżający sylwetkę autora.
“Trzy gracje – trio” 125 x 125 cm, 2011
W artykule znajdziemy między innymi informacje dotyczące wczesnych
lat młodości Eugeniusza Gerlacha – w szczególności doświadczenia wojenne
i powojenne, które ukształtowały charakter artysty. Dowiemy się także o
jego najwcześniejszych poszukiwaniach stylu, o wpływie jaki wywarli na
niego artyści uważani dziś za klasyków malarstwa. Poznamy także jego
wspomnienia lat studenckich, spędzonych na krakowskiej Akademii Sztuk
Pięknych.
“Muzykanci”, 150 x 150 cm, 2014
Wreszcie dowiemy się o artystycznych inspiracjach Eugeniusza Gerlacha – w szczególności sportem i muzyką.
“Muzykanci”, 150 x 150 cm, 2014 Artykuł ukazał się z okazji zbliżającej się wystawy
Eugeniusza Gerlacha MUZYCZNE INSPIRACJE w Centrum Kultury ZAMEK w
Poznaniu – Galeria PROFIL, maj 2015
Galeria ZPAP Okręgu Gdańskiego
ul. Mariacka 46/47
Gdańsk 80-833
Wystawa czynna: 4 – 27 sierpnia 2014 Wernisaż: 4 sierpnia 2014 o godzinie 18.00
Kurator wystawy: Janusz Janowski (prezes Okręgu Gdańskiego ZPAP)
Eugeniusz Gerlach – OG ZPAP Gdańsk 2014
Eugeniusz Gerlach urodził się w roku 1941 w Bieniawie k. Tarnopola (terytorium II Rzeczpospolitej Polskiej). Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W latach 1960-1966 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Malarstwo sztalugowe i architektoniczne studiował w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego, grafikęwarsztatowąu prof. M. Wejmana, natomiast rysunek u prof. Adama Siemianowicza. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1966 roku. Promotorami jego pracy dyplomowej byli m.in. W. Taranczewski, Cz. Rzepiński, J. Stern i H. Rudzka-Cybisowa. Od roku 1966 jest członkiem ZPAP. W swoim dorobku ma ponad 50 wystaw indywidualnych i udział w ok. 70 wystawach zbiorowych – okręgowych i ogólnopolskich. Obrazy autorstwa Eugeniusza Gerlacha znajdująsięw wielu muzeach i instytucjach, a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą(m.in. w Kanadzie, USA, Francji, Niemczech, Szwecji, Austrii, RPA).
Dwukrotnie otrzymywał Stypendium Ministra Kultury i Sztuki.
Obecny czas stanowi jubileusz 70-tych urodzin artysty oraz jubileusz 50-lecia pracy twórczej. Z okazji tej odbyło się kilka wystaw, m.in. „Sport w malarstwie” w Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, wystawa „Eugeniusz Gerlach -Malarstwo” w Pałacu Sztuki (Górny Pałac Sztuki TPSP) w Krakowie (2011), wystawa malarstwa w Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach, „Zmysły Sztuki” w Muzeum Pałac w Wilanowie (2012), wystawa indywidualna malarstwa – SPORT W SZTUCE – Muzeum Miasta Łodzi (2012), wystawa CZTERY OBLICZA TWÓRCZOŚCI – Galeria DAP 3 – OW ZPAP – Warszawa (2013), MUZYCZNE INSPIRACJE – Europejska Galeria Sztuki – Millenium Hill Rzeszów (2013).
Ukazał się także album „Eugeniusz Gerlach, Malarstwo 1959 – 2009″, opatrzony wstępem dr Jerzego Huczkowskiego. Album zawiera wywiad z Eugeniuszem Gerlachem przeprowadzony przez Czesława Czaplińskiego oraz 350 barwnych reprodukcji uszeregowanych rocznikami.
Eugeniusz Gerlach – Kleopatra, 1994
Linia i kolor – malarstwo Eugeniusza Gerlacha
Eugeniusz Gerlach związany jest od czasu swoich studiów, które ukończył dyplomem w 1966 roku w Akademii Sztuk Pięknych, z Krakowem. Związek z tym szczególnym dla polskiego malarstwa miastem nie sprowadza się rzecz jasna wyłącznie do zamieszkania w jego obszarze, ale ugruntowany jest nade wszystko w wielkiej malarskiej tradycji wytworzonej przez krakowskich artystów na przestrzeni ostatnich stuleci. Eugeniusz Gerlach poznawał ją i artystycznie przyswajał podczas swoich studiów w tamtejszej akademii w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego, wybitnego reprezentanta polskiego koloryzmu, członka ugrupowania Pryzmat utworzonego w 1930 roku w artystycznym środowisku Feliksa Kowarskiego, współzałożyciela innej jeszcze kolorystycznej formacji: Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”.
Podobnie jak dla krakowskich malarzy zgrupowanych w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”, Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik” oraz kapistów, problematyka wyrazowej funkcji barwy stała się podłożem twórczych poszukiwań Eugeniusza Gerlacha, choć – analogicznie do twórczości swojego akademickiego mistrza Wacława Taranczewskiego i w stylistycznym związku z artystycznymi poszukiwaniami krakowskich formistów, zwłaszcza zaś Leona Chwistka – w zasadniczym zespoleniu z problematyką konstrukcji. Wyrazowa relacja między tymi dwoma aspektami malarskiego języka stanowiła dotąd i stanowi nadal zasadniczą płaszczyznę poszukiwań artystycznych malarza, a stopień zależności między nimi opisuje zaś jego poszczególne dzieła. Jak bowiem wykazuje już choćby wstępna analiza poszczególnych malarskich prac wykonanych przez Eugeniusza Gerlacha w ciągu jednego roku, różnią się one językiem wyrazowym, zasadniczo oscylującym między figuratywizmem a abstrakcjonizmem, zawsze jednak cechują się wykorzystaniem ekspresjonistycznej narracji.
Akt na tle białej draperii, 2014
Podstawowe środki malarskie: linia i barwa, zyskują w malarskich realizacjach krakowskiego artysty znaczną autonomię, nawet wówczas, kiedy określają kształty mające swoje desygnaty w realności. Malując postać ludzką, różnego rodzaju przedmioty czy pejzaż Gerlach nadaje im status jedynie pretekstu do tworzenia linearno-chromatycznych konstrukcji, one są bowiem zasadniczym tematem jego malarstwa – niekiedy wyłącznym. Ze względu na koncentrację swojej uwagi na kwestiach czysto formalnych malarz bardzo często realizuje prace całkowicie abstrakcyjne. (…) Bardzo liczną grupę w dorobku malarza stanowią prace, w których jeden element figuratywny jasno określający swój desygnat – zazwyczaj ludzka głowa – wieńczy swobodną strukturę abstrakcyjną, określoną w granicach wyznaczonych skojarzeniem z tym desygnatem.
Nierzadko pojawiały się w dorobku artysty prace, których charakter można określić w kategoriach malarstwa przedstawiającego o cechach formalistycznej stylizacji, odsyłającej do poszukiwań polskich malarzy okresu międzywojnia, formistów i przedstawicieli grupy „Rytm”. (…) Niektóre z tych prac – jak na przykład „Kleopatra” z 1994 roku, poprzez zastosowanie specyficznej struktury formalnej odsyłają do twórczości Gustava Klimta. Wiele z tego typu prac przepełnionych jest sentymentalizmem typowym dla dekoracyjnego malarstwa – jak choćby obraz „Zakochana skrzypaczka” z 2014 roku. Główną jednak cechą obrazów o tym charakterze jest zastosowanie retorycznej formalizacji, mającej swoje uzasadnienie jedynie w wybujałości estetycznej. Do tej malarskiej grupy prac Eugeniusza Gerlacha zaliczyć można obraz zatytułowany „Kwiaty w wazonie” z 2014 roku.
Reasumując należy podkreślić, iż malarstwo Eugeniusza Gerlacha uzyskuje artystyczną tożsamość w perspektywie przeobrażeń europejskiej sztuki pierwszej połowy dwudziestego wieku, zwłaszcza zaś w kontekście formalistycznych poszukiwań krakowskich środowisk awangardowych dwudziestolecia międzywojennego. Mimo tych afiliacji twórczość krakowskiego malarza pozostaje autonomiczna; wyróżnia się emocjonalnością ujęcia, co osadza ją we współczesnych tendencjach ekspresjonistycznych, a jednocześnie, ze względu na par excellence malarskie rozumienie dzieła sztuki przez Gerlacha, sytuuje w przestrzeni współczesnej sztuki nonkonformistycznej, dalekiej od modnego obecnie pseudoawangardyzmu i sztuki efemerycznej.
Janusz Janowski (prezes OG ZPAP), Gdańsk 2014
Błękitne spojrzenie, 1999 - olej, płótno, 85 x 60,5 cm
Tukany, 2014 - olej, płótno, 75 x 60 cm
Dziewczyna z dębowego wzgórza, 2012 - olej, płótno, 80 x 60 cm
Infantka, 1991 - olej, płótno, 90 x 60 cm
Ślepiec grający na fujarce, 1982 - olej, płótno, 82 x 50 cm
Naga Gejsza, 2010 - olej, płótno, 95 x 49 cm
Akt futurystyczny - różowy, 2010 - olej, płótno, 99 x 47 cm
zapraszają na cykl kameralnych spotkań ARTYŚCI w ŁAZIENKACH
24 (czwartek) października, 2013 godz. 18:00 w Pałacu Myślewickim (Łazienki Królewskie w Warszawie, ul. Agrykoli 1)
rozmawiać będziemy z art.malarzem:
Eugeniuszem Gerlachem
Wstęp wolny Liczba miejsc ograniczona (obowiązują wejściówki lub powyższe zaproszenie)
Artyści w Łazienkach 2013 - Eugeniusz Gerlach
“Pamiętam, kiedy kilka lat temu, po raz pierwszy, zetknąłem się z większą ilość prac Eugeniusza Gerlach w jego pracowni w Krakowie — zobaczyłem i usłyszałem wielkich mistrzów — Cezanne, van Gaugaina, Moneta, Matisse’a, Miro, Picasso, Chopina, Mozarta, Beethovena, Brahmsa… aby wspomnieć kilku. Piędziesięcioletni dyskurs jaki prowadzi Gerlach z tytanami malarstwa i muzyki jest fascynujący i ciągle trwa w jego twórczości.
Zaczęło się już we wrocławskim lyceum plastycznym, gdzie nauczycielami Gerlacha byli absolwenci ASP w Krakowie, uczniowie Wojciecha Weissa, Zbigniewa Pronaszki. Potem w ASP w Krakowie profesorowie Wacław Taranczewski, Jerzy Nowosielski, Hanna Rudzka-Cybisowa, Czesław Rzepiński, Jonasz Stern.
Dzięki swojemu malarstwu, Gerlach pozwala nam dziś lepiej zrozumieć Wielkich Mistrzów, a tym samym świat w jakim żyjemy. Malarstwo traktuje bardzo poważnie, o którym mówi: "Gdy staję przed białą płaszczyzną płótna rodzi się specyficzny stan ducha i świadomość rozpoczynania pewnego misterium, którego początek daje pierwsza plama na nim położona. Potem następuje cisza, samotność i z wolna płynący czas. Jest temat, pierwsze zarysy kompozycji, barwa, rytm, kolor i wyraziste, dla mnie bardzo ważne, kontury porządkujące malarski świat. Są też emocje, i to wszystko razem zamienia białą płaszczyznę płótna w rozedrgane feerią barw dzieło zaczynające żyć własnym życiem”. Niezwykłe wyczucie koloru, duża dynamika oraz porządkowanie formy za pomocą czarnego konturu, to główne cechy malarstwa Eugeniusza Gerlacha” — Czesław Czaplińskize wstępu do albumu “Eugeniusz Gerlach Malarstwo 1959-2009”
Eugeniusz Gerlach urodził się w roku 1941 w Bieniawie k. Tarnopola (na kresach wschodnich). Na ziemie odzyskane przybył w roku 1946 zamieszkując w Paczkowie (powiat Nysa). W 1960 r. ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W latach 1960-1966 studiował
w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Malarstwo sztalugowe i architektoniczne studiował w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego, natomiast grafikę u prof. Mieczysława Wejmana. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1966 roku. Promotorami jego pracy dyplomowej byli m.in. Wacław Taranczewski, Czesław Rzepiński, Jonasz Stern i Hanna Rudzka-Cybisowa.
Od roku 1966 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W swoim dorobku ma kilkadziesit wystaw indywidualnych m.in.: 1967 - Wystawa Malarstwa Współczesnego – Kraków;1969 - wystawy malarstwa Krakowskiego Okręgu ZPAP - Bytom, Opole, Zielona Góra; 1973 - X Ogólnopolska Wystawa Malarstwa "Bielska Jesień" - BWA Bielsko-Biała;1976 - ogólnopolska wystawa konkursowa "Sport w Sztuce" - BWA Katowice; 1977 - Doroczny Salon Malarstwa Krakowskiego "Wyspiańskiemu w Hołdzie" - Pałac Sztuki - Kraków; 1985 - wystawa "Krakowscy Malarze i Graficy" - BWA Kraków;2004 - wystawa malarstwa krakowskiego "Salon Zimowy" - galeria "Centrum" – Kraków; 2006 - wystawa indywidualna malarstwa - Galeria "Kocioł Artystyczny" – Kraków; 2009 - Nowohucki Salon Sztuki - Galeria "NCK"; 2011 - wystawa indywidualna malarstwa - "Sport w malarstwie" - Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie; 2011 - wystawa "Salon 100-lecia ZPAP Okręgu Krakowskiego" – Kraków; 2011 - wystawa indywidualna malarstwa - "Malarstwo" - TPSP Kraków - Górny Pałac Sztuki; 2012 - wystawa indywidualna malarstwa - Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów - Gorlice, 2012 - wystawa indywidualna malarstwa - "Malarstwo" - Galeria "Na Piętrze" - ZPAP Łódż"; 2012 - wystawa indywidualna malarstwa - ZMYSŁY SZTUKI - spotkanie XII - Muzeum Pałac w Wilanowie – Warszawa; 2012 - wystawa indywidualna malarstwa - SPORT W SZTUCE - Muzeum Miasta Łodzi - Pałac Poznańskich; 2013 - wystawa indywidualna malarstwa - Galeria ALTUS - Katowice, 2013 - wystawa indywidualna malarstwa - Galeria CENTRUM NCK - Kraków, 2013 - wystawa indywidualna malarstwa - Galeria ARSENAŁ - Muzeum Ziemi Prudnickiej - Prudnik, 2013 - wystawa indywidualna malarstwa - Galeria DAP (OW ZPAP) - Warszawa.
Obrazy Gerlacha znajdują się w wielu muzeach i instytucjach, a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in.: w Kanadzie, USA, Francji, Niemczech, Szwecji, Austrii, RPA.
Jeśli chcesz zobaczyć, kto już był i jak odpowiadał na pytanie:
Prezes Okręgu Warszawskiego Związku Artystów Plastyków Pan Jacek Maślankiewicz oraz artysta, mają zaszczyt zaprosić Państwa na wernisaż wystawy malarstwa Eugeniusza Gerlacha: CZTERY OBLICZA TWÓRCZOŚCI.
Wernisaż odbędzie się 5 września 2013 roku o godzinie 18.00 w Galerii DAP3 [Dom Artysty Plastyka] Okręgu Warszawskiego ZPAP
[dawna Galeria "Lufcik"] przy ul. Mazowieckiej 11a, w Warszawie. WYSTAWA CZYNNA: 3 -22 września 2013
SERDECZNIE ZAPRASZAMY
Tańczące panny , 2009, olej, płótno, 125 x 125 cm
Kobieta z mandoliną , 1975, olej, płótno, 150 x 100 cm
Płonący Ikar , 1969, olej, płótno, 120 x 150 cm
Kochankowie 1978 , 1978, olej, płótno, 100 x 125 cm
Dwa akty , 1979, olej, płótno, 124 x 100 cm
Błękitny duet , 1973, olej, płótno, 116 x 100 cm
Kompozycja srebrzysta , 1967, olej, płótno, 120 x 90 cm
Kompozycja drezdeńska , 1970, olej, płótno, 120 x 80 cm
Balet 1992 , 1992, olej, płótno, 150 x 150 cm
Zbuntowane anioły 94 , 1994, olej, płótno, 150 x 150 cm
Helena i Parys 08/I , 2009, olej, płótno, 150 x 150 cm
Kompozycja zielona – owad – akt , 1994, olej, płótno, 150 x 150 cm
Martwa natura z czerwonymi skrzypeczkami , 1968, olej, płótno, 100 x 120 cm
Kompozycja 1/X , 1990, olej, płótno, 119 x 120 cm
Trzy Gracje – Trio , 2011, olej, płótno, 125 x 125 cm
Trzy akty , 2012, olej, płótno, 116 x 100 cm
Kompozycja 93/II , 1993, olej, płótno, 161,6 x 111,5 cm
Rozmowa modelek , 2004, olej, płótno, 150 x 100 cm
Przed obrazem II, 1986, olej, płótno, 120 x 100 cm
Nagie kobiety na czerwonej ławeczce , 2006, olej, płótno, 121 x 100 cm
Siedząca na dywaniku – akt , 1998, olej, płótno, 110 x 85 cm
