W lipcu i sierpniu tego roku w Muzeum Miasta Łodzi odbędzie się wystawa malarstwa Eugeniusza Gerlacha - SPORT W SZTUCE - Inspiracje Olimpijskie.
Na wystawie zostanie zaprezentowanych 50 obrazów o tematyce sportowej.
Inspiracją dla artysty stała się rywalizacja sportowa, walka, wysiłek,
dążenie do zwycięstwa. Serdecznie zapraszamy.
Eugeniusz Gerlach – SPORT W
SZTUCE – Inspiracje Olimpijskie 2012
Muzeum Miasta Łodzi, Pałac Poznańskich
Łódź, ul.Ogrodowa 15
WERNISAŻ: 10 lipca 2012 o
godzinie 17.00
Wystawa czynna: 10 lipca - 31 sierpnia 2012
Wystawa
indywidualna malarstwa „SPORT W SZTUCE – Inspiracje Olimpijskie” stanowi
kolejną odsłonę prezentacji twórczości Eugeniusza Gerlacha z okazji
obchodzonych przez niego jubileuszy urodzin oraz pracy twórczej.
 |
| Plakat wystawy: "Eugeniusz Gerlach SPORT W SZTUCE - inspiracje Olimpijskie" |
„W prezentowanej serii prac
poświęconych tematyce sportowej Eugeniusz Gerlach ukazuje wszystkie najbardziej
charakterystyczne rysy swojego malarstwa, eksponując zarazem jego najlepsze
atuty. Wystawa obejmująca obrazy pochodzące z różnych okresów twórczości
Artysty, przedstawia to, co w jego dorobku zdaje się niezmienne i co może być
rozpoznane jako w pełni dojrzały i niepowtarzalny styl. Liczne nawiązania do
koloryzmu oraz awangardy XX wieku, które dzięki odkrywczym przetworzeniom
zyskują nowe aranżacje, sytuują malarstwo Gerlacha we wspaniałej tradycji sztuki europejskiej.
Motywy olimpijskie, sceny
przedstawiające wysiłek sportowców występowały licznie sztuce starożytnej. Do
naszych czasów zachowały się rzeźby, a na glinianych naczyniach znajdujemy
uwiecznione sylwetki dawnych zawodników. Odrodzenie się ruchu olimpijskiego,
jakie nastąpiło na przełomie wieków, wyrastało z nowego spojrzenia na naturę
ludzką a ogólne przemiany filozoficznego poglądu na świat znajdowały swe
odzwierciedlenie w sztuce. Sposób w jaki artyści ukazywali człowieka zawsze był pochodną kosmicznej
wizji uniwersum oraz wyrażał charakter i
zakres ludzkich możliwości poznawczych. Warto przypomnieć tu choćby Fernanda
Legera i jego konstruktywizm czy taneczną lekkość postaci z obrazów Henri
Matise’a. Malarstwo Eugeniusza Gerlacha zdaje się nawiązywać do formizmu Leona
Chwistka, a dokonania awangardy francuskiej - prace Amédée Ozenfanta, także
mogą nam ukazać kontekst dla jego interpretacji.
Autonomia koloru i linii,
odejście od tradycyjnych zasad perspektywy sprawiają, że obraz rządzi się
wewnętrzną logiką i winien być interpretowany tylko ze względu na swe własne
założenia konstrukcyjne. Jego odniesienie do świata pozamalarskiego staje się,
w pewnym sensie, drugorzędne. Teza Ozenfanta, zgodnie z którą obraz przestał być łącznikiem między naturą
a widzem, lecz wpływa nań własnym, bezpośrednim oddziaływaniem znajduje
swój wyraz także w twórczości Geralcha.
Zagęszczone linie potęgują
wrażenie ruchu, a pulsujące kręgi i zwielokrotnione kontury rąk i nóg nasilają
dynamizm całej kompozycji. Żywa zieleń murawy poprzez witalną czerwień aż po
chłód błękitu i bieli, spinają łuki narysowane czarną kreską. Ta przejrzystość
niemal witrażowej konstrukcji uwydatnia lekkość i wdzięk ludzkich postaci.”
